Loggia

Słowo „loggia” wywodzi się z włoskiego, gdzie pierwotnie odnosiło się do krytych, ale otwartych portyków. W architekturze rzymskiej były to miejsca służące do spotkań i rozrywki, później zaś w renesansie loggie stały się popularnym elementem pałaców i domów, oferując chłodny azyl przed letnim upałem.

Loggia to element architektoniczny, który można określić jako częściowo otwartą galerię lub przedłużenie pomieszczenia wystające z zewnętrznej ściany budynku. Zazwyczaj posiada dach, jest wspierana przez kolumny lub arkady i otwarta z jednej lub więcej stron. Loggia różni się od balkonu, który jest zwykle mniejszy i wychodzi poza obrys budynku, oraz od tarasu, który zazwyczaj jest niekrytą, płaską przestrzenią na poziomie gruntu lub podwyższoną platformą.

Charakterystyka, funkcje i zalety

Typowe materiały używane do budowy loggii to kamień, cegła, beton, a w niektórych przypadkach drewno. Układ i struktura loggii zależą od stylu architektonicznego budynku; mogą być bogato zdobione lub minimalistyczne, zazwyczaj dążąc do harmonijnej integracji z resztą konstrukcji. Loggie mogą być umiejscowione na froncie budynku, ale również na elewacji bocznej czy tylnej. Zwykle znajdują się na poziomie pięter, czasami zajmując kilka kondygnacji, co nadaje budynkowi wyjątkowego charakteru. Loggia wspomaga wentylację i oświetlenie naturalne budynku, jednocześnie pełniąc funkcje rekreacyjne i estetyczne. Oferuje przestrzeń do wypoczynku na świeżym powietrzu, zapewniając prywatność i ochronę przed warunkami atmosferycznymi.

Rodzaje loggii

Wyróżnić można różne rodzaje loggii: otwartą, która jest całkowicie otwarta z co najmniej jednej strony; zamkniętą, gdzie otwarcia są zabezpieczone balustradami lub pełnymi ścianami; oraz przeszkloną, która zapewnia ochronę przed czynnikami zewnętrznymi przy jednoczesnym umożliwieniu widoku na otoczenie.